06 - 236 68 530

Het vergeten kind...

#ikvergeetzeniet

Afgelopen dagen las ik over "Stichting Het Vergeten Kind", waar deze week tot en met 4 februari extra aandacht aan wordt besteed. Ik was nieuwsgierig en zocht de website op: tussen de 30.000 en 35.000 kinderen in Nederland groeien niet op in een gezin. Wat een schokkend verhaal, ik was enigszins van slag. Zoveel kinderen? Ongelofelijk... Zij die door omstandigheden zoals misbruik, mishandeling, verwaarlozing en verstoting opgroeien in een alles behalve fijne omgeving met minimale speelmogelijkheden en intensief begeleid worden. Hoe zou je je dan voelen als kind? Geen verhaaltje voor het slapengaan en geen knuffel van je vader of moeder? En waar zijn eventuele broertjes of zusjes? Het is niet te bevatten.

Voor deze kinderen zet "Stichting Het Vergeten Kind" zich in. Sinds 2014 heeft het deze naam, want voorheen heette het de Guusje Nederhorst Foundation die door de man van Guusje (Dinand Woesthoff) opgericht werd. We kennen denk ik allemaal het trieste verhaal van Guusje, maar ook het moois dat zij met Woezel en Pip heeft nagelaten. In goed overleg met Dinand is de foundation overgegaan naar "Stichting Het Vergeten Kind" waar uiteraard Woezel en Pip nog steeds een rol in spelen. Gelukkig maar, want ik vind de beide hondjes geweldig ;)

Nu is dus deze week extra aandacht voor al deze kinderen. Met ambassadeurs als Babette van Veen en Johnny de Mol, beide goede vrienden van Guusje, is het echt een pracht-week! Ook Angela Schijf is ambasadrice en draagt haar steentje bij. Er zijn allerlei geweldige activiteiten voor deze vergeten kinderen, wat trotse gezichten naar voren tovert. Mede hierdoor wil de stichting graag dat wij deze kinderen niet vergeten en doen er alles aan om hun leefomgeving zo veilig en aangenaam mogelijk te maken in alle opzichten die je je maar kunt bedenken.

Ik ben echt onder de indruk en schreef mij vanavond in voor de nieuwsbrief . En ja, ik ga een bedrag doneren, want ik draag hen een warm hart toe. Bewondering voor hen allen, zichtbaar en onzichtbaar in de stichting én de ambassadeurs. En weet je wat ik mij zit te bedenken nu ik dit schrijf? Wie weet kan ik vanuit mijn werk voor deze kinderen iets betekenen.. ik zie het al voor mij: een dag tekenworkshops geven op een locatie als naturadonatie? Het is misschien klein, maar geeft vast een lach op de gezichten van deze kinderen!

Nu denk je misschien: wat betekent de afbeelding die ik gemaakt heb? Nou, het idee hierachter is dat de stichting dit huis met het hartje als symbool ziet en als het ware zegt: ik ben je niet vergeten. Op de website zie je deze ook staan, gemaakt van Post-Its, die ken je vast wel. Ik vond het leuk om er eentje te tekenen. En om te laten zien dat ik deze kinderen niet vergeet, hangt deze tekening in mijn praktijk. Maak jij er ook één, wie weet samen met je kind? 

Voor ieder kind dat niet in zijn of haar eigen huis kan wonen, stuur ik in gedachten een knuffel en vele hartjes... 

Liefs van Marieke #ikvergeetzeniet

31 januari 2016