Kun jij je kind zien zonder hetgeen hij of zij (niet) presteert?

De rapporten zijn in huis en je weet inmiddels of je kind naar de nieuwe groep gaat. Is hij of zij overgegaan of heb je jammer genoeg te horen gekregen dat je kind beter het schooljaar opnieuw kan doen? Of, als het middelbaar onderwijs van toepassing is, moet je zoon of dochter helaas naar een andere school?

Wellicht ben je dan teleurgesteld, om welke reden dan ook. Maar misschien ook niet, omdat je voelt dat dit het beste is voor je kind. 

Wie weet zegt alles in jou "ze kan het" maar kwam het er niet uit. Zou "kunnen" dan ook niet veel meer zijn dan alleen zijn of haar kennis? Is het plannen van bv huiswerk, een emotionele gebeurtenis afgelopen jaar, een kleine terugslag of iets anders in zijn of haar ontwikkeling wat mede het al dan niet kunnen bepaalt? 

Ik denk van wel. Gaat het immers bij onszelf soms ook niet zo? We weten dat we iets kunnen, maar er is iets wat het in de weg staat. Hoe jammer dat ook is en hoe erg je daar van kunt balen. 

Wat er ook speelt waarom je kind niet over is gegaan of naar een andere school moet: kun jij hem of haar blijven zien zonder hetgeen jammer genoeg niet behaald is? Kun jij onvoorwaardelijk tegen je kind zeggen "ik hou van jou, precies om wie je bent en niet om je cijfers"? 

Hoe belangrijk kan dit zinnetje zijn en het verschil maken Ik wens dat je het kunt zeggen. Niet alleen voor je kind, maar ook voor jezelf en niet te vergeten: voor jullie band samen. 

Soms komt je kind ergens via een snelweg, soms met een omweg. Maar zeker weten dat hij of zij er komt! Ieder kind doet dit op zijn eigen manier, al had je het als ouder misschien anders in gedachten. Of gehoopt. Het is wat het is en probeer plezier te hebben in de weg die er is en er voor elkaar te zijn. 

Liefs Marieke ️en ik wens je een fijn begin van deze zomervakantie!