De herinnering voor later...

Sta jij er wel eens bij stil dat je de herinnering voor later vandaag maakt? En dat je die herinneringen later zult koesteren?

Het hoeft niet groot, het zit juist in het kleine. Althans, dat is mijn ervaring. Dat wat ik mis omdat een geliefd persoon er niet meer is, zijn voor mijn gevoel de meest gewone dingen. Samen kletsen, lachen, een bakkie doen...

En weet je, die gewone dingen, die missen kinderen juist ook van degene die ze niet meer bij zich hebben. Van een kus en een knuffel tot voorlezen in bed en samen op de trampoline.

Volgende maand is het voorjaarsvakantie. Misschien kun je met je kind eens bedenken wat je wilt gaan doen. Ooit hoorde ik van een gezin met twee kinderen dat ze beiden een middag mogen vertellen wat ze graag willen doen. Is het samen een spelletje? Met Lego spelen of picknicken in de kamer op een kleed? En ja, natuurlijk mogen ze ook zeggen wat ze die avond gaan eten ;)

Het is altijd weer een succes en wedden dat je kind zich later deze middagen herinnert?