Waarom doe ik wat ik doe?

Vaak zie ik bij kinderen van die vragenwolkjes, maar de meeste vragen het gewoon "heb jij ook kinderen? Het antwoord is "nee, jammer genoeg niet". Je ziet ze even kijken, soms verbaasd. Ook voel ik altijd dat ze dat soort van niet leuk vinden voor mij. Of dat ze zich dat niet voor kunnen stellen.

Toch is het nooit een ongemakkelijk moment, ik hou het zo luchtig mogelijk "soms komen er kindjes en soms ook niet". Als de vraag bij een groepje is, zeggen ze vaak heel lief "maar wij zijn er wel!". Ben ik alleen met ze, dan hoor k bijvoorbeeld iets in de trant van "dan weet ik ook waarom je dit werk doet" of "wat leuk dat je dan met kinderen werkt". En ja, dat is helemaal waar!

Soms hoor ik van volwassenen om mij heen of het juist niet moeilijk is dat ik met kinderen werk. Nou, met heel mijn hart kan ik je zeggen dat het antwoord "nee" is. Ik heb ontzettend graag kinderen om mij heen en kan me een leven zonder hen dan ook echt niet voorstellen. Sterker nog: het maakt me zo blij en dankbaar dat ik dit werk mag doen!

Of het soms moeilijk is zonder kinderen? Zeker. Verdrietig? Absoluut. Een uitdaging? ook. Het is het allemaal. Mijn/ons leven liep compleet anders dan ik had gehoopt. Het niet-moeder zijn is allesbepalend, ik moest die diepe wens loslaten. Dat was en is nog steeds een proces. Soms verrast het me wat ik ineens daarin nog tegenkom. Voel ik me zielig? Nee, absoluut niet. Want hebben we niet allemaal iets waar we mee hebben te dealen in ons leven?

Wat mij door de jaren heen erg hielp, is te kijken naar wat ik allemaal wèl heb. En dat is veel. Daar ben ik intens dankbaar voor. Wat ik ook geleerd heb is dingen te doen waar je wèl invloed op hebt. Waar je hart van gaat zingen. Daarom maakte ik de keus tien jaar geleden om weer te gaan studeren. Mijn liefde voor kinderen én voor tekenen bracht me waar ik nu ben.

Nu weet je waarom ik doe wat ik doe. met heel mijn hart, liefde en plezier!

PS Ik publiceerde dit bericht zondag 28 juli j.l. op mijn Instagramaccount en wat werd ik verrast en overladen met de meest hartverwarmende reacties.  Mocht je benieuwd zijn, lees ze dan gerust!

PS 2: de foto die je ziet is een Instagramfoto van 2 jaar geleden, met goedkeuring van de ouders geplaatst ;) waarvoor nogmaals dank!