Stilte in de storm

Sjonge zeg, het gaat best heftig tekeer hier met de storm, bij jou ook? Het is voor ons een lazy Sunday zoals voor velen denk ik ;) Zo’n dag maakt dat je gewoon lekker binnen blijft en het daar gezellig en fijn maakt. Wat lezen, kaarsje aan, knuffelen met hond Evy en nog eens een kopje koffie drinken.

️
Maar zo’n dag als vandaag maakt ook dat ik denk aan een storm die in figuurlijke zin om je heen kan ontstaan. Onrust, verdriet, zorgen. We kennen het allemaal denk ik wel. Ik dus ook.
️
Vorig jaar bijvoorbeeld. Het jaar dat mijn lieve vader chemo’s moest ondergaan en dat mijn beide lieve schoonouders in een half jaar tijd zijn overleden. Best stormachtig kan ik zeggen. Intens verdrietig en zorgelijk. Duizend-en-een dingen die door ons hoofd gingen. En ons hart diep raakten. Maar graag vertel ik dat we erg dankbaar en blij zijn dat het met mijn vader momenteel erg goed gaat.

️
Hoe blijf je overeind in een storm? Bij groot verdriet of gemis? Zoals vandaag blijven we binnen en misschien kunnen we die vergelijking maken. Dat je bij een periode van verdriet en zorgen dichtbij jezelf blijft. Dat je voor jezelf mag kiezen en goed voor jezelf mag zorgen. Dat je voelt wat je lichaam nodig heeft. Dat je, al is het overdag, even naar bed gaat om te rusten (yep, I did, en hoe fijn!) Een boek pakt of lekker gaat badderen. Je even loslaat wat de buitenwereld van je wilt. Maar dat jij naar je binnenwereld luistert. En doet wat ze van je vraagt...

️
Dit zijn dingen die mij/ons zeker geholpen hebben vorig jaar. En nog steeds als dat zo voelt. Hoe blijf jij bij jezelf als het om je heen stormt?