Tips hoe je verdrietige kinderen vraagt hoe het met ze gaat

Soms is het best lastig om een verdrietig kind te vragen hoe het gaat. Vaak is het geen onwil, maar durven we niet of zijn ze bang om het verkeerde te zeggen. Ik schreef hier een blog over waarbij ik vertel over twee zusjes die hun vader verloren. Daar vertel ik ook hoe kinderen het ervaren als je wel vraagt of juist niet en wat dat met hen doet.

Hieronder geef ik je graag wat tips hoe je deze kinderen toch durft te vragen hoe het met ze gaat. 

Enkele tips die je helpen om verdrietige kinderen op een luchtige manier te vragen hoe het met ze gaat. Ook in de klas of bij jou in de dagopvang.     

1) Een vraag als "Hoe gaat het met jou?" voelt vaak te groot en teveel. Waar moet je als kind beginnen met antwoorden? Je voelde je misschien gisteren helemaal verdrietig, maar vandaag is het okay.
Stel daarom de vraag net iets anders en voeg het woordje "vandaag" toe. Dat maakt het voor kinderen net wat overzichtelijker. Het maakt jouw vraag duidelijk. Het hoeft niets met gisteren, alleen nu. "Hoe gaat het vandaag met jou?"

2) Wees dan stil en kijk hoe het kind reageert. Kijk in zijn of haar ogen, wacht af en luister. In deze stilte zit jouw geduld en oprechte aandacht. Het kind voelt dit en zal reageren zoals het op dat moment kan en wil. Besef dat alles goed is en oordeel niet. Loopt het bij je weg om te gaan spelen of komt er een heel ander verhaal? Dan zegt dat niets over jou, laat het voor wat het is. Dit betekent niet meer en niet minder dat het kind er nu even niet over kan of wil praten. Dat is helemaal okay. 

3) Komt er wel een reactie? Of misschien tranen? Stel het kind sowieso altijd gerust. Zeg dat je je het goed voor kunt stellen dat het verdrietig is, dat er tranen zijn. Zeg bijvoorbeeld "ik zou ook huilen als ik jou was".
Begrip tonen in wat het kind je vertelt of hoe het zijn emoties laat zien, is het allerbelangrijkst. Dat geeft een veilig gevoel en daarmee geef je aan dat het heel normaal is. Dat verdrietig zijn erbij hoort en je alles mag en kunt delen. 

4) Soms merk je dat kinderen meer met je willen delen over hun verdriet en gemis. Neem dan de tijd en probeer in te voelen wat je zou kunnen vragen. Bijvoorbeeld: "Wat mis je het meeste van oma?" of "Wat had je nog graag met haar willen doen?" of "Weet je nog iets grappigs over oma?" Als de gelegenheid het toelaat, zou het kind dit kunnen tekenen. 

5) Voel voor jezelf aan hoe je het gesprekje afrondt. Misschien loopt het kind al vanzelf bij je weg omdat een vriendje roept of omdat het wil spelen. Helemaal prima. Je zou nog kunnen zeggen dat je het fijn vond dat het kind jou dit wilde vertellen. Als afronding kun je ook het onderwerp op een luchtige manier overbrengen op iets anders "Heb je zin in wat ranja" of "Wat ga je doen als je straks thuiskomt" of "Is er nog iets wat je me wil vertellen?" 

Al heb ik deze tips gericht op verdriet na een overlijden, uiteraard kun je deze tips (hetzij aangepast) ook gebruiken als kinderen verdrietig zijn om een echtscheiding, een ernstig ziek familielid of hun draai niet kunnen vinden in de klas of met vriendjes.

Probeer het bespreekbaar te maken, het kind zal je dankbaar zijn!