Vandaag de verjaardag van mijn vader

Vandaag de verjaardag van mijn vader. Dankbaar en blij dat we dit feestje hebben vandaag! Mijn vader is mij erg dierbaar, ik vind het altijd fijn met hem. We delen vele dezelfde interesses zoals schilderen en tekenen, onze liefde voor bloemen en planten. Ook genieten we samen van een middagje uit en onze ochtenden als we samen onze tuin doen (lees: vooral wat hij doet).

Ik besef hoe bevoorrecht ik ben als ik om mij heen kijk hoeveel mensen geen vader meer hebben... Of vaders die ziek zijn, vaders waar geen contact meer mee is, om welke reden dan ook. Dat is bijzonder verdrietig, want op hoeveel momenten in je leven mis je hem? Misschien wel iedere dag... Er is dan immers een leven met en een leven zonder je vader. Je koestert herinneringen, maar daarnaast kun je ook boos zijn of opstandig (om welke reden dan ook) naast de tranen die er zeker zullen zijn.

En wie weet maak jij het niet als volwassene mee, maar jouw kind wel: is zijn of haar vader overleden, erg ziek of is er sprake van echtscheiding. Deze situaties zie ik dagelijks in mijn praktijk. Ik help deze kinderen hun verdriet lichter te maken, zodat er weer ruimte is om plezier te hebben in hun leven. Hierdoor ontstaat vaak meer rust en balans in het gezin.

Voor een ieder die dit meemaakt zeg ik vanuit de grond van mijn hart: ik wens dat je een weg mag vinden in jouw situatie, dat liefde je mag helpen en dat je ondanks verdriet toch met liefde kunt terugkijken op een leven met je vader. Erover praten en je gevoelens delen met lieve mensen om je heen kan je helpen om je verdriet wat lichter te maken.

Ook in je gedachten je vader een hartje sturen of een kaarsje branden is misschien een idee. En als je dat ook kunt als er een situatie is die je boos maakt om je vader, is dat bijzonder moedig en heb ik daarvoor heel veel bewondering. Je maakt je dan als persoon even "los" van de situatie (wat er ook gebeurd is) en plaatst als het ware een lichtje tussen jou en hem. 
Ik hoor geregeld dat mensen dat fijn vinden om te doen, al maakt het soms wel wat verdriet los.

En wat ik hier geschreven heb over vader, daar kan je uiteraard ook "moeder" lezen. Ze zijn samen immers je ouders.

Ik ben erg benieuwd naar jouw verhaal en ervaring met je vader. En misschien speelt het niet bij jou, maar wel bij je kind die verdriet heeft over zijn of haar vader? Hoe gaan jullie hiermee om en wat helpt jullie op weg?

Liefs van Marieke