kind en overlijden

Wat is het soms moeilijk voor kinderen om woorden te vinden voor wat ze voelen. Tekenen daarentegen gaat als vanzelf. Daar hoeven ze niet over na te denken. Hoe mooi is het om samen te tekenen en erachter te komen waar je kind mee zit. Ik heb daarvoor deze tekenoefening die je daarbij kan helpen. 

Als jouw kind een lieve overledene mist, dan zou je deze vraag zomaar kunnen horen. En heel eerlijk: in de belevenis van kinderen is dit een heel normale vraag. Maar wat antwoord je dan? Ik help je graag op weg plus enkele ideeën hoe je daar samen creatief uiting aan kunt geven. 

Pasen komt eraan. Wat doen jullie om die lieve overledene die nu extra gemist wordt, samen te herinneren? Ik help je graag op weg met enkele ideeën.

Soms is het best lastig om een verdrietig kind te vragen hoe het gaat, maar deze luchtige tips geven je houvast. Thuis, in de klas of bij jou in de dagopvang. 

Ik merk om mij heen dat het soms best lastig is om verdrietige kinderen te vragen hoe het met ze gaat. Soms durf je het niet, al is het geen onwil. Het is meer dat je bang bent om het verkeerde te vragen of te zeggen. In dit blog geef ik je handvatten om het toch te doen. 

Hoe leuk is het om je kind te verrassen op deze Valentijnsdag? Met iets wat jij speciaal voor hem of haar maakt? Zeker voor kinderen die het, om welke reden dan ook, moeilijk hebben. 

Ze leest nog een boekje. Ze treuzelt. Ze is stiller dan anders. Wil ze wel weer naar school? Haar tas ligt klaar en ze weet ook al wat je op haar brood moet smeren. Maar... wil ze wel echt? Deze weken stayhome waren voor haar niet alleen bijzonder omdat er geen school was. Nee, jullie verloren oma. Ze overleed.

Niet voor alle kinderen is het vandaag Moederdag, want velen missen hun mama enorm omdat ze overleden is. Al deze kinderen smeerden vanochtend geen broodjes voor hun moeders. Niet met een wiebelend glaasje jus d’ orange op het dienblad de trap op naar boven. Ze hoefden geen tekening te maken of met papa op stap voor een cadeautje. Wat kunnen wij voor hen betekenen? 

We maken het allemaal wel mee denk ik: de nodige stormen in ons leven. Een storm als deze laat mij daar extra bij stil staan, heb jij dat ook?

Veel kinderen voelen zich alleen. Anders. Niet gehoord en niet gezien in hun verdriet. Waarom zien we dit niet altijd? Waarom zijn we te druk met andere dingen en nemen we niet de tijd om echt even aandacht te geven?